گام ۱ هدف فردی که در بازار اوراق بهادار شرکت می کند مشخص است. او برای بدست آوردن سود و کسب منافع بیشتر در این بازار گام می‌نهد. هنگامی که سرمایه‌گذار یک ورقه بهادار را خریداری می‌کند سرمایه گذاری صورت پذیرفته است، اما خرید یک خانه به قصد زندگی سرمایه گذاری محسوب نمی‌شود. در حقیقت شخص سرمایه‌گذار به امید بدست آوردن ارزشی در زمان آینده از ارزش‌های کنونی صرف نظر می نماید.

گام ۲ اگر عوامل ترغیب کننده برای سرمایه گذاری وجود نداشته باشد، افراد به طور معمول مصرف کنونی را به مصرف آینده ترجیح می‌دهند. بنابراین فرد سرمایه‌گذار باید از سرمایه‌گذاری کنونی خود انتظار بدست آوردن بازده مثبت داشته باشد و بهره‌مندی از ثروت و فرصت‌های مصرف در آینده ترغیب کننده وی خواهد بود.

گام ۳ سرمایه‌گذاری به صورتهای دیگری نیز تعریف شده است: سرمایه‌گذاری خرید اقلام دارایی و یا اوراق بهاداری است که میزان بازده و ریسک مورد انتظار آن دارای تناسب باشد. سرمایه‌گذاری خرید اقلام دارایی و یا اوراق بهاداری است که با گذشت زمان منجر به ایجاد درآمد و افزایش ارزش برای سرمایه‌گذار خواهد شد.

گام ۴ سرمایه‌گذاری در مسکن و زمین یک‌ سرمایه‌گذاری واقعی نامیده‌ می‌شود. هدف این نوع سرمایه‌گذاری تولید کالا و خدمات با هدف بیشینه کردن ثروت است. در واقع در دوران تورم، افراد برای ایجاد درآمد و گریز از کاهش ارزش پول اقدام به خرید کالاهای بادوام و دارایی‌های واقعی می‌کنند. این نوع سرمایه‌گذاری هیچ نوع درآمد جاری و منظمی برای سرمایه‌گذار در پی نخواهد داشت.

گام ۵ فرآیند سرمایه‌گذاری

بیشتر از آنچه در مورد تجزیه و تحلیل سهام باید به آن توجه شود، فرآیند سرمایه‌گذاری خواهد بود. یک سرمایه‌گذار باید به مراحل کلی سرمایه‌گذاری بیاندیشد که در زیر خلاصه‌ای از آن آمده است:
– مشخص کردن هدف‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلند‌مدت
– تعیین میزان ریسک و بازده مورد انتظار
– شناسایی و محاسبه ریسک و بازده اوراق بهادار
– مشخص کردن سبد بهینه از اوراق بهادار یا دارایی
– اندازه‌گیری عملکرد حاصل از سرمایه‌گذاری
– شناخت ساختار بازار سرمایه
– یادگیری و شناخت قوانین دادوستد در بازار اوراق بهادار

گام ۶ پس از برآورد میزان ریسک و بازده، سرمایه‌گذار باید نقدینگی لازم جهت خرید سهام را فراهم نماید. موجودی نقدی بابت خرید سهام بهتر است که از پس‌انداز، مازاد ثروت و یا ارث تامین شود و تاکید می‌شود از تامین مالی به شکل قرض یا وام پرهیز نمایید. چرا که در برخی موارد دیده می‌شود که افرادی با فروش اقلام ضروری مورد نیاز اقدام به سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

گام ۷ دوره سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذار باید مشخص کند که برای چه دوره زمانی سرمایه‌گذاری خواهد کرد. به بیان دیگر خرید سهام برای چه دوره‌ زمانی صورت می‌گیرد که البته به انتظارات شخص سرمایه‌گذار بستگی دارد. در واقع نگرش افراد برای در نظر گرفتن دوره سرمایه‌‌گذاری متفاوت است. برخی از صاحب نظران دوره سه ساله سرمایه‌گذاری را به عنوان بهترین زمان جهت سرمایه‌گذاری می‌پندارند.

گام ۸ نکته مهم آن است که سرمایه‌گذاری با مفهوم سفته‌بازی متفاوت است. چرا که این دو از لحاظ نرخ بازده مورد انتظار و میزان ریسک و دوره سرمایه‌گذاری در یک سطح نمی‌گنجند. هدف سفته بازی افزایش ارزش دارایی برای یک دوره کوتاه‌مدت است و در مجموع گرفتن سود ناشی از افزایش قیمت سهم. شخص سفته باز به گرفتن بهره و سود سهام بی‌توجه است و بنابراین کسانی که برای یک دوره زمانی کوتاه مدت سرمایه‌گذاری می‌کنند، سفته باز Speculator نامیده می‌شوند.

گام ۹ مفهوم ریسک سرمایه‌گذاری

با توجه به رابطه‌های ریاضی بازده در می‌یابیم که ریسک هر سهم به واسطه تغییرات قیمت و سود تقسیمی آن سهم معلوم می‌گردد. عوامل تاثیر‌گذار بر ریسک باعث تغییر قیمت سهم در بازار می‌شوند که این عوامل از ریسک بازار، ریسک تجاری، ریسک نرخ بهره، ریسک تورم و ریسک قدرت خرید پول تشکیل می‌شوند. تمامی تصمیمات سرمایه‌گذاری افراد بر مبنای میزان ریسک و بازده انجام می‌شود. بدیهی است که هدف اصلی سرمایه‌گذاری کسب بازدهی بالا در سرمایه‌گذاری است. وضعیت نامطمئن آینده بازار سهام موجب می‌شود که برای یک دوره زمانی کوتاه‌مدت سرمایه‌گذاری نکنیم و بدین صورت اجباری به فروش سهام در مواقع کاهش شدید قیمت نخواهیم بود.

گام ۱۰ شخص سرمایه‌گذار در عین آمادگی برای پذیرش نامطلوب‌ترین شرایط بر این باور است که افت و خیزهای کوتاه‌مدت بر سرمایه‌گذاری وی تاثیر‌گذار نخواهد بود. شخص سرمایه‌گذار بهتر است به این اصل مهم توجه کند که ریسک سرمایه‌گذاری باید متناسب با بازدهی باشد. موجودی نقد در بانک به شدت در معرض ریسک ناشی از تورم خواهد بود. اگر ریسک تورم مهم باشد سرمایه‌ها از حساب‌های پس‌انداز و اوراق قرضه به سمت اوراق بهادار خواهد رفت.