اینترنت در حال تغییر است. اگرچه تاکنون افراد از اینترنت، بیشتر برای خواندن ایمیل ها و صفحات وب سایت استفاده کرده‌اند، برنامه‌هایی که هدف آنها کاربردی بودن است با هدف فراهم‌آوردن ویژگی‌هایی که بیشتر به درد کاربران بخورد در حال ظهور هستند. بسیاری از این برنامه‌ها با Macromedia Flash ساخته می‌شوند زیرا صفحات وب سایت معمولی بیشتر به درد آنچه که برای آن به وجود آمده‌اند می‌خورند یعنی خواندن مقالات تا اینکه بخواهیم از آنها برای هدف جدیدمان یعنی استفاده صحیح از اطلاعات، استفاده بکنیم.

با اینکه این امکان وجود دارد که برنامه‌های درون-وب سایتی را با استفاده از صفحات وب استاندارد و رابط‌های مرورگر معمولی در اختیار کاربران بگذاریم اما این کار نه تنها باعث می‌شود که 20 سال پیشرفت در گرافیک رابط کاربری را نادیده بگیریم، بلکه ما را به دوران تعامل ‌های ناهمزمان که آخرین بار در IBM 3270 terminals در دهه 70 دیده ‌شد بر می گرداند. این کار امکان پذیر است و انجام شده است ولی همسو با کاربردی بودن نیست.

راه جایگزین؟ همان طور که برنامه‌های قدیمی را همراهApple Macintosh  یا Microsoft Windows قرار می‌دادیم، کاربرد جدید را نیز در رابط کاربری گرافیکی جدید قرار دهید. flash به طراحی کنندگان راهی را پیشنهاد می‌دهد تا بتوانند رابط‌های کاربری گرافیکی برای برنامه‌های درون-وب سایتی خلق کنند که با این کار روش‌هایی برای تعامل در جهت هر چه کاربردی شدن ایجاد می‌شود که که پا را فراتر از خواندن و گشت و گذار در میان وب سایت ها می‌گذارد.

امکان خوبی به نظر می‌رسد. اما در زمینه کاربردی بودن این را به خوبی فراگرفته ایم که قابلیت‌هایی تکنیکی بیشتر و گستره وسیع‌تری از اختیارات، به معنی بستن بیشتر دست و پای کاربران در وب سایت ها است. طراحان تقریباً همیشه از ویژگی‌های جدید استفاده می‌کنند تا به مراحل بالاتری دست بیابند و پیدا کردن مناسب‌ترین راه برای به کار بردن تکنولوژی جدید برای نیازهای انسانی زمان می‌ برد.

انجام مطالعات بر برنامه‌های قدیمی‌تر می‌تواند به ما کمک کند مشکلات کاربردی بودن را شناسایی کنیم و با استفاده از توصیه‌های کلی برای طراحی کردن بهترین روش‌ها را تدوین کنیم و به این انطباق سرعت ببخشیم. این دقیقاً کاری است که ما انجام داده‌ایم. ما 46 برنامه مختلف flash را با کاربرانی از ایالات متحده آمریکا، آلمان و ژاپن آزمودیم و نتایج به‌دست‌آمده برای برنامه‌های flash را در 117 توصیه برای کاربردی بودن ارائه کردیم .

احتمالاً بزرگ‌ترین یافته ما این است: بیشتر برنامه‌های کنونی درون-وب سایتی گذرا هستند و باید فوراً قابل فهم شوند در غیر این صورت دیگر امکان استفاده از آنها برای کاربر وجود ندارد. ملزومات کاربردی بودن برای برنامه‌های درون-وب سایتی خیلی سخت‌گیرانه تر از برنامه‌های معمولی هستند.

میزان موفقیت

ما توانایی افراد در استفاده از برنامه‌های flash را، از دو راه مختلف محاسبه کردیم. در محاسبه میزان موفقیت در استفاده از ویژگی‌ها، توانایی شرکت‌کننده‌ها برای استفاده از ویژگی‌های برنامه‌های flash را مورد بررسی قرار دادیم و هنگامی که کاربران قسمت‌هایی از یک کار را به اتمام رساندند حتی اگر در قسمت‌های دیگر نتوانسته بودند ادامه دهند (و در نتیجه نتوانستند کار را به طور کامل به اتمام رسانند) به آنها نصف امتیاز دادیم. اگر کاربران نیاز به کمک داشتند تا بتوانند به قسمتی از انجام آن کار ادامه دهند هیچ امتیازی به آنها تعلق نگرفت اما امتیاز آن بخش از کار که خودشان راه‌حل آن را پیدا کرده بودند به آنها داده شد. با این روشِ امتیازدهیِ ویژگی محور، نرخ متوسط موفقیت کاربران 64% برای 46 طراحی بود.

و همچنین امتیاز موفقیت در انجام کار را نیز محاسبه کردیم و اگر کاربران نتوانستند که کاری را به اتمام برسانند حتی اگر بخش‌هایی از آن را درست انجام داده بودند هیچ امتیازی به آن‌ها تعلق نگرفت. اگر آن‌ها نمی‌توانستند از صفحة اصلی وب سایت به برنامه بروند (که اتفاقی بود که زیاد رخ می‌داد) امتیاز صفر به آنها تعلق می‌گرفت. اگر در هر مرحله دیگری نیز به بن بست می‌خوردند هیچ امتیازی به آنها تعلق نمی‌گرفت. نظریه ای که این نوع محاسبه بر آن استوار است این است که آنها یا کاری را می‌توانند انجام دهند یا نمی‌توانند. با این روش امتیازدهی سخت‌گیرانه، نرخ متوسط موفقیت کاربران 45% برای 46 طراحی بود.

کدام نرخ موفقیت بیشتر نشان دهنده کاربردی بودن برنامه‌های flash است؟ می‌توانید برای هر یک دلایلی بیاورید و به همین دلیل نیز بود که ما از دو روش استفاده کردیم.

امتیاز موفقیت در کل کار، بهترین نشانه برای فهمیدن آن است که آیا تجربه کاربری کامل، که تلفیقی از صفحات HTML معمولی و استفاده از flash است همان طور که می‌خواهیم عمل می‌کند یا خیر. فراموش نکنیم که بیشتر کاربران یک راهنمای مهربان در کنار خود ندارند، بنابراین اگر نتوانند از پس مشکلات برآیند به طور معمول وب سایت را ترک می‌کنند. ما اغلب به کاربران در حل مشکلاتشان که اولین آنها این بود که بتوانند برنامه را پیدا کنند، کمک می‌کردیم. بدون این کمک آنها برنامه را پیدا نمی‌کردند و بنابراین به هر موفقیتی که در استفاده از ویژگی‌های برنامه نصیبشان می‌شد، در یک استفاده معمول نمی‌توانستند دست پیدا کنند.

بدون در نظر گرفتن وب سایت، احتمالاً امتیاز محاسبه شده برای موفقیت در استفاده از ویژگی‌ها (که برای موفقیت نسبی در انجام کاری هم امتیاز داده می شود)، بهترین معیار برای ارزیابی کیفیت طراحی flash است.

برنامه‌های درون-وب سایتی برنامه‌هایی گذرا هستند

اساساً flash یک تکنولوژی برای اجرا کردن است. می‌توانستیم از آن برای ساخت برنامه‌های رومیزی معمولی استفاده کنیم که به همان مشکلات کاربردی بودن برنامه‌های معمولی کامپیوتری نیز بر می خوردیم. اما تمام 46 برنامه‌ای که ما آزمودیم همگی به نوعی درون-وب سایتی ‌بودند.

در تحقیق ما، میزان پایین موفقیت ارتباط مستقیمی با درون-وب سایتی بودن برنامه‌های flash داشت. برنامه‌های درون-وب سایتی در زمینه‌های مختلف تفاوت‌های فراوانی با برنامه‌های معمولی دارند که کاربران آن‌ها را "نوعی مواجهه گذرا که مسئولیتی نیز در قبال آن ندارند" در نظر می‌گیرند و ما این طرز تلقی را " استفاده‌ گذرا" می نامیم.

• یک برنامه درون-وب سایتی معمولاً بخشی از یک وب سایت است که به این معنی است که کاربران باید از یک صفحه وب سایت معمولی که اطلاعات-محور است به ابزار کاربرد-محوری از برنامه flash رجوع کنند. در تحقیق ما در 36% از موارد کاربران از پس انجام این کار که اولین مرحله نیز محسوب می‌شد برنیامدند که همین مهم‌ترین دلیل پایین بودن میزان موفقیت در انجام کل کار بود.
• وقتی که کاربران برنامه را پیدا می‌کنند باید متوجه شوند که این برنامه برای چه منظوری طراحی شده و چه کاری را می‌تواند برای "آنها" انجام دهد و همچنین از ساختار کلی و نحوه عملکرد آن سر در بیاورند. این برای همه نرم‌افزارها صادق است ولی بیشتر نرم‌افزارهای معمولی آموزش اولیه ای دارند که اصول اولیه را آموزش می دهد. همچنین بیشتر محصولات نرم‌افزاری، شناخته شده هستند و کاربران قبل از اینکه آنها را نصب کنند هدف اصلی آنها را می‌دانند. هم سیستم‌های تجاری (مثل گزارش هزینه یا ثبت زمان با استفاده از اینترانت) و هم نرم‌افزارهای رومیزی (مثل پاورپوینت) از این دست نرم افزارها هستند. اما دقیقاً برعکس مثال‌هایی که زده شد، کاربران به یک باره با برنامه‌ ای طراحی شده با flash در یک وب سایت مواجه می‌شوند.
• کاربران انگیزه کمتری برای فهمیدن ویژگی‌های پیشرفته یک برنامه درون-وب سایتی دارند زیرا معمولاً این برنامه‌ها قسمت اصلی کار آنها محسوب نمی‌شوند. برخلاف برنامه های درون-وب سایتی، بسیاری از شغل‌ها نیاز به استفاده از نرم‌افزارهای "معمول" دارند. یعنی این نرم‌افزارها یا بخشی از کار آنها محسوب می‌شوند (مثل مسئول رزرو بلیت‌های خطوط هوایی) یا کاربر به وسیله آنها محصولاتی تولید می‌کند که نشان دهنده کیفیت انجام کار اوست (اغلب آفیس چنین ویژگی دارد).
• کاربران به ندرت چندین دفعه به یک برنامه flash برمی‌گردند و بنابراین به ندرت از یادگیری یک رابط کاربری گرافیکیِ به خصوص، بهره‌ای نصیبشان می‌شود. ولی نرم‌افزارهای معمولی عموما به صورت متناوب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به خاطر اینکه ریموت سرورها از برنامه‌های درون-وب سایتی پشتیبانی می‌کنند کاربران مجبورند ثبت‌نام کنند و یا وارد حساب کاربری خود شوند تا بتوانند به اطلاعات خود دسترسی پیدا کنند. مشکل دیگری که کاربران با آن مواجه هستند ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات کاربری است زیرا برخلاف اطلاعاتِ نرم‌افزارهای معمولی، اطلاعات flash را نمی‌توان روی دستگاه کاربر ذخیره کرد.

مقوله اساسی نهفته در بیشتر این نکات این است که برنامه‌های درون-وب سایتی تجربه‌هایی گذرا در استفاده کاربران از اینترنت به حساب می‌آیند. یک کاربر ممکن است فقط یک بار از یک برنامه استفاده کند که به این معنی است که تنها چیزی که اهمیت دارد تجربه کاربر در همان موقع است. حتی وقتی که کاربران چندین بار از یک برنامه درون وب سایتی استفاده بکنند تجربه آنها معمولاً مختصر و ناپیوسته است.

در اینجا باید بر این نکته تأکید شود که ماهیت ذاتی این برنامه‌ها ریشه در ویژگی‌های بنیادین flash ندارد بلکه تحقیقات ما نشان داد که این گذرا بودن، ویژگی برنامه‌هایی است که در flash قرار داده شده اند. اینترنت از طیف بسیار گسترده‌تری از برنامه‌ها حمایت می‌کند و این تنوع تجارب بسیار مثبت است ولی چون افراد وقت کمتری صرف هر برنامه می‌کنند مشکلاتی در رابطه با کاربردی بودن به وجود می آید.

برنامه‌های گذرا (پس می‌توان گفت اغلب برنامه‌های ساخته شده با flash) بایستی ساده و به دور از ویژگی‌های متعدد باشند و در نظر داشتن این نکته سازندگان را ملزم می‌کند که از نیازهای کاربران بیشتر از معمول آگاهی داشته باشند. زیرا این کار بسیار اشتباهی است که وقتی که کاربران می‌خواهند به چیزی که در ذهن دارند برسند، نه تنها آنها در مواجهه با ویژگی‌های متعدد قرار دهیم بلکه از آنها بخواهیم که کاربرد همه آنها را نیز متوجه شوند.

برنامه‌های گذرا همچنین باید به کاربران گزارشی مختصر از ویژگی‌ها و نحوه عملکرد کلی خود بدهند. این برنامه‌ها معمولاً مورد استفاده کاربرانی قرار می‌گیرند که برای بار اول با آنها مواجه می‌شوند و مجبورند به روشی ‌مفهومی برای چگونگی کار با این برنامه‌ها دست پیدا بکنند. در عین حال کاربران وقت زیادی را صرف مشاهده و یادگیری این برنامه ها نخواهند کرد زیرا می‌دانند که ممکن است هیچ گاه به این وب سایت برنگردند.

دستیابی به برنامه‌های درون-وب سایتی

نحوه رسیدن به بسیاری از برنامه‌هایی که درون وب سایت ها قرار دارند به گونه‌ای است که بسیاری از  کاربران از آنها اجتناب می‌کنند. در تحقیق ما کاربران آمریکایی در 36% از مواقع باید به نحوی به برنامه مورد نظر راهنمایی و رسانده می‌شدند. و بنابراین بدون کمک راهنما بیشتر از 3/1 (یک سوم) کاربران، حتی وقتی که می‌خواستند که کاری را که برنامه از آن پشتیبانی می‌کند انجام دهند، هرگز این برنامه‌ها را باز نکردند.

عدم توانایی کاربران در پیدا کردن برنامه‌ها به طور چشمگیری امتیاز موفقیت انجام کامل کار در تحقیق ما را کاهش داد. اساساً اگر طراحان برنامه‌های خود را طوری بسازند که کاربران بتوانند راحت‌تر آن را پیدا کنند شرکت‌ها در سرمایه‌گذاری بر روی برنامه، به میزان 56% سود بیشتری به دست خواهند آورد. البته ما همچنین می‌خواهیم که طراحان میزان کاربردی بودن خود برنامه را نیز بهبود ببخشند ولی اگر از پیدا کردن برنامه توسط کاربران اطمینان حاصل کنیم، حتی بدون کاربردی بودن نیز می‌توان میزان استفاده را  50% افزایش داد.

ولی اصلاً چرا این مشکل به وجود آمده است؟ طراحان آن قدر از برنامه‌هایشان راضی هستند که می‌خواهند آنها را حتی در صفحات وب سایت نیز قرار دهند. لینک دادن به یک برنامه، از طریق یک طرح گرافیکی بزرگ رنگارنگ که به طرز عجیبی شبیه یک آگهی است، برای طراحان طراحی سایت تبلیغاتی کار بسیار متداولی است. همان طور که در آزمایش‌های مان طی سال‌های اخیر دیده ایم کاربران اینترنتی، تمایل شدیدی برای نادیده گرفتن هر آنچه شبیه یک آگهی است پیدا کرده‌اند. این توانایی در نادیده‌گرفتن بنر در مشاهده وب سایت‌های معمولی خیلی کمک حال کاربران بوده است زیرا به آنها این امکان را می‌دهد تا روی لینک‌های مفید تمرکز کنند و تبلیغات را نادیده بگیرند. اما اگر آن طرح گرافیکی رنگارنگ مربوط به چیز مفیدی مثل یک برنامه باشد کاربران هرگز آن را پیدا نخواهند کرد زیرا اصلاً آن را نمی‌خوانند چه برسد به آنکه بخواهند روی آن کلیک کنند.

برخی از لینک‌های مربوط به برنامه‌ها از کلمات متحرک استفاده می‌کنند تا به نظر جذاب‌ تر برسند و مخاطب را از فواید گوناگون برنامه آگاه کنند. این تکنیک دقیقاً نتیجه معکوس می‌دهد زیرا کاربران قویاً بر این باور هستند که اگرچیزی از کلمات متحرک یا چشمک‌زن استفاده می‌کند حتماً چیزی نیست جز تبلیغات به ‌درد نخور. این باور معمولاً درست است و هنگامی که کاربران بتوانند متون متحرک را نادیده بگیرند به آنها کمک می‌کند که در وقتشان صرفه‌جویی کنند.

دو مثال از تحقیق ما:

• Pergo فروشنده کف‌پوش چوبی لمینت است. در وب سایت آنها ما از کاربران خواستیم تا تجهیزات لازم برای نصب یک کف‌پوش جدید آشپزخانه را پیدا بکنند. مورد یکی از کاربران را می‌توانیم مثال بسیار تأسف باری در نظر بگیریم: در صفحه‌ای که از کاربر خواسته شده بود تا مساحت بخش مورد نیاز برای کف‌پوش شدن را محاسبه کند، او با ناراحتی در تلاش بود که مساحت مورد نیاز را با دستش محاسبه کند. در کنار آن فرمی که او در حال پر کردن آن بود، یک طرح گرافیکی بزرگ با لغات متحرک وجود داشت که در آن نوشته شده بود "اندازه‌گیری کننده مساحت"، " مساحت مورد نظر را اندازه بگیرید"، "طول"، "عرض" و چندین لغت دیگر که نشان دهنده آن بود که این طرح گرافیکی به برنامه‌ای متصل می‌شود که مساحت کف اتاق را محاسبه می‌کند. چه قدر حیف که کاربر ما آن را ندید و همین‌طور بسیاری دیگر از کاربران آزمایش ما. برای اینکه بتوانیم اطلاعات کاربردی بودن در رابطه با طرح را به دست بیاوریم مجبور بودیم که از افراد بخواهیم برنامه را باز بکنند.
• موسسه Haribon که در فیلیپین واقع شده است اطلاعات خوب زیادی در رابطه با محیط زیست و حیوانات در خطر انقراض ارائه می‌کند. در وب سایت این مؤسسه از کاربران خواسته شد تا اطلاعات لازم در رابطه با پرندگان در خطر انقراض منطقه به خصوصی را به دست بیاورند. علیرغم اینکه در تمام صفحات این وب سایت طرح گرافیکی بزرگ رنگارنگی وجود داشت که شامل نقشه مناطق حفاظت شده کلیدی در فیلیپین بود، هیچ کس روی آن کلیک نکرد. افراد به هر شیوه‌ای توسل جستند تا در رابطه با پرندگان اطلاعات پیدا کنند و ما دوباره مجبور شدیم که از کاربران بخواهیم که روی لینک برنامه کلیک کنند تا بتوانیم اطلاعات لازم در رابطه با توصیه‌های طراحی برنامه را جمع‌آوری بکنیم.

مشکل واضح است: کاربران از هر آنچه که توی ذوق بزند گریزان هستند مخصوصاً اگر شبیه به تبلیغات باشد. همچنین آنها هیچ اهمیتی به ابزار تعاملی که به خاطر کاربران طراحی شده باشد نمی‌دهند زیرا تنها چیزی که برایشان اهمیت دارد مشکلاتشان است و برنامه ساده ای که بتواند آنها را حل کند. کاربران از هر آنچه که به نظر پیچیده و شبیه عملیات عجیب کامپیوتری بیاید دوری می گزینند.

راه حل نیز واضح است: حتی اگر برنامه پیشرفته ای نیز دارید، به کاربران نگویید. فقط از وب سایت تان به آن برنامه لینک بدهید. هرچه برنامه معمولی تر به نظر بیاید و هرچه شما به جای آنکه  تبحر خود را به رخ بکشید آن را به عنوان یک راه حل برای مشکلات کاربران ارائه بکنید افراد بیشتر روی آن کلیک می‌کنند. نامی برای لینک بگذارید که دقیقاً نشان دهد آن برنامه چه کاری انجام می‌دهد. از جار و جنجال‌ های تبلیغاتی بپرهیزید و به کاربران نگویید که این برنامه ای تعاملی یا ساخته شده با استفاده از flash است.  

طراحی رابط کاربری گرافیکی اطلاعات-محور

تحقیق بر روی بازدید کاربران از وب سایت هایی که برنامه‌های flash در آنها وجود دارد یادآور دهه 80 بود، زمانی که ما اولین گروه از محصولات مکینتاش را آزمایش کردیم. بسیاری از مشکلات کاربردی بودن که در این تحقیق در رابطه با flash شناسایی کردیم مربوط به مفاهیم رابط کاربری گرافیکی در طراحی سایت فروشگاهی بوده است، مثل اینکه استفاده از کنترل باید بسیار آسان و واضح باشد. یکی از توصیه‌های کلی ما در رابطه با flash نسخه‌ای مجازی از یافته ای است که در دهه 80 به آن دست یافتیم. این یافته به ما می‌گوید که شما باید به اندازه کافی جا برای کلیک کردن در اطراف مناطق فعال صفحه قرار بدهید و گرنه کاربران به‌ اشتباه  فکر خواهند کرد که روی چیزی کلیک کرده اند حتی با وجود اینکه طراحی سخت‌گیرانه کامپیوتر در نشان دادن پیکسل های قابل کلیک کردن، به آنها می‌گوید که آن‌ها در واقع روی چیزی کلیک نکرده‌اند.  

ما همچنین دوباره به یکی از نتایج قبلی تحقیقاتمان رسیدیم. برطبق این یافته وقتیکه چیزهای جدیدی را به صفحه نقاشی تان اضافه می‌کنید آنها باید طوری در کنار دیگر اشیا قرار بگیرند که همگی قابل دیدن باشد. توصیه‌های کلی دیگر در رابطه با flash جدید هستند و هیچ گاه در نرم‌افزارهای معمولی یافت نمی‌شوند. مثلاً ما چندین مقوله کاربردی بودن در رابطه با صدا و عناصر متحرک پیدا کردیم. مقولات مثبت مثل اینکه شما می‌توانید از صدا و تصاویر متحرک برای نشان دادن تغییر و جهت استفاده کنید و مقولات منفی مثل اینکه گاهی اوقات آنها حواس کاربران را پرت می‌کنند، برای کاربر ایجاد مزاحمت می‌کنند و برای کاربران با معلولیت جسمی زیان بخش هستند. ظاهراً برخی از برنامه‌های flash قدیمی خصایص بد طراحی وب سایت را به ارث برده اند.

خوب است که بر روی یکی از مشکلات کاربردی بودن تأکید بیشتری بکنیم. در بسیاری از برنامه‌ها به خاطر وجود نوارهای پیمایش غیراستاندارد، کاربران بدون دیدن بسیاری از گزینه‌ها از روی آنها گذشتند. نوار پیمایش یک عنصر استاندارد رابط کاربری در طراحی برنامه به حساب می‌آید و باید طبق توقعات کاربر طراحی شود. البته چند نوار پیمایش غیر استاندارد، بخصوص در وب‌سایت Tiffany که کارایی داشتند نیز مشاهده کردیم. با اینکه  این نوارهای پیمایش نسبتاً کوچک بودند و از توصیه‌های مربوط به رابط کاربری گرافیکی پیروی نمی‌کردند، ولی ظاهر آنها آن قدر ساده بود که غیرممکن بود که کاربران آن‌ها را نبینند. (عدم تبعیت از توصیه‌های مربوط به رابط کاربری گرافیکی موجب بروز مشکلات کاربردی دیگری شد، اما حداقل نتیجه‌ای که در بر داشت این بود که افراد از نوارهای پیمایش استفاده کردند). به طور کلی کاربران، نوارهای پیمایش غیراستاندارد را از قلم انداختند و در نتیجه چون نتوانستند به پایین لیست برسند هیچ گاه برخی از گزینه‌های پنهان از چشم شان را ندیدند.   

توصیه‌هایی برای طراحی، فراتر از کاربردی بودن وب سایت

خبر خوش این است که دوران سلطه مرورگرها به پایان رسیده است. دیگر نیازی نیست که کاربردی بودن و طراحی ویژگی-محور را به سختی در یک قاب که برای مرور متن و خواندن مقاله طراحی شده بود بگنجانیم. خبر بد این است که برای برنامه‌های درون-وب سایتی  نیاز به طراحانی داریم که علاوه بر توجه به توصیه‌هایی که برای طراحی وب سایت ارائه کرده‌ایم، گروه جدیدی از توصیه‌ها را نیز در نظر بگیرند.

جان کلام اینکه می‌توانیم کاربردی بودن وب سایت را در این جملات خلاصه کنیم: به سؤالات کاربران پاسخ دهید، حاشیه نروید و به طور افراطی از ویژگی‌های جنبی جذاب استفاده نکنید. اگر فقط می‌توانستیم کاری کنیم که وب سایت ها کاربران را کلافه نکنند به چه موفقیت بزرگی دست می یافتیم.

کار برنامه‌ها باید چیزی بیشتر از صرفاً جواب دادن به سؤالات باشد. آنها باید ویژگی‌های شان را طوری ارائه بکنند (ویژگی‌های درست و به جا و نه ویژگی‌های متعدد) که به کاربران قدرت بیشتری بدهد. در طراحی این کار چالش بزرگ‌تری از صرفا دادن اطلاعات محسوب می‌شود. برنامه‌های flash نیاز به میزان بالاتری از کاربردی بودن (که متناسب با گذرا بودن آنها باشد) دارند. کلید حل مشکل، تمرکز بر سادگی است و درک عمیق‌تر نیازهای کاربران، بسیار بیش از آنچه در دهه اول طراحی سایت معمول بود، بایستی در دستور کار قرار بگیرد.