۱صندوق اضطراری درست کنید. اگر تا به حال این کار را نکرده اید، بهتر است اکنون آن را در نظر بگیرید. حسابی باز کنید و هزینه ی ۳ تا ۶ ماه زندگی را در آن پس انداز کنید. این پول را هرگز نباید سرمایه گذاری کنید و فقط برای مواقع اضطراری است و باید از نوسانات بازار به دور باشد. هر ماه پول خود را تقسیم کنید. بخشی را در این صندوق و بخشی را در حوزه ی سرمایه گذاری وارد کنید.

۲هر گونه بدهی با بهره ی بالا را تسویه کنید. اگر وام یا بدهی با بهره ی بالا (بیشتر از ۱۰ درصد دارید)، سریعا تسویه کنید. هیچ دلیلی وجود ندارد که پول عزیز خود را دور بریزید. وام های با بهره ی کمتر از ۱۰ درصد تفاوت چندانی در طول سال ایجاد نمی کنند، اما وام های دارای بهره ی بالا فشار زیادی به شما وارد می کنند.

۳اهداف سرمایه گذاری خود را بنویسید. بعد از پرداخت بدهی ها و ایجاد صندوق موارد اضطراری، باید به دلیل سرمایه گذاری خود فکر کنید. چقدر پول می خواهید و چقدر زود می خواهید به سود برسید؟ اهداف شما چقدر محافظه کارانه یا جسورانه است؟ به طور کلی هر کس هدف متفاوتی از سرمایه گذاری دارد که استراتژی وی را تحت تاثیر قرار می دهد، برخی برای خرید خانه در ده سال آینده، برخی برای تامین خود در دوران بازنشستگی و برخی برای تامین هزینه های تحصیل فرزند خود سرمایه گذاری می کنند.

۴لزوم وجود یک برنامه ریز مالی را مشخص کنید. یک برنامه ریز مالی نوعی “مربی” است که زمان، استراتژی، و نوع سرمایه گذاری را مشخص می کند. وی با بررسی روند بازار، می تواند به شما در این رابطه مشاوره بدهد.

۵ریسک سرمایه گذاری خود را تعیین کنید. سرمایه گذاری هایی که ریسک بالایی دارند معمولا سود سرشاری هم دارند، اما از سویی امکان شکست و خسارت نیز در این راه بالا است. سرمایه گذاری های امن هر چند امکان شکست کمتری در پی دارند، اما در عین حال از سود ناچیزی هم برخوردار هستند. سرمایه گذاری در بازارهای در حال ظهور، سهام شرکت های تازه کار، و سهام کالا سود بالقوه ی زیادی دارد، اما باید توان خود را نیز در صورت بروز شکست در آنها ارزیابی کنید.

۶تنوع، تنوع، تنوع. اگر تخم مرغ های خود را در یک سبد بگذارید، همیشه در معرض گند شدن و خراب شدن هستند. هدف این است که پول خود را با ضریب اطمینان بیشتری حفظ کنید. در صورتی که در حوزه های مختلفی سرمایه گذاری کنید، در صورت شکست و ضرر در یکی از آنها کل پول خود را از دست نمی دهید. سهام، اوراق قرضه، کالا، املاک و مستغلات، طلا و بخش صنعت تنوع خوبی برای سرمایه گذاری هستند.

۷همیشه به یک دلیل قابل تعریف خرید و فروش کنید. قبل از اینکه حتی یک تومان هزینه کنید، باید دلیل کافی برای این کار داشته باشید. اینکه بدانید در ماه های اخیر سهام فلان شرکت بالا رفته و سود داشته است، دلیل کافی برای خرید سهام آن نیست. این کار سرمایه گذاری نیست، بلکه قمار است. همیشه سابقه ی شرکت، سودآوری قبلی، سابقه ی خسارت مالی و دلیل خود برای ورود به یک حوزه را بررسی کنید.

۸سرمایه گذاری بلند مدت کنید. اغلب افراد توقع دارند به سرعت به سود دست یابند. نتایج نشان داده اند که اغلب افرادی که یک شبه در بازار سهام سود به دست آورده اند، به همان سرعت هم آن را از دست داده اند. در حوزه ای سرمایه گذاری کنید که در طولانی مدت پول خوبی به دست می آورید. مثلا اگر مقدار کمی پول دارید می توانید زمینی را در منطقه ای خارج از شهر اما رو به رشد بخرید. این زمین طی ده سال یا بلکه زودتر می تواند تبدیل به سرمایه ای بزرگ شود.

۹خاصیت نقد شوندگی سرمایه گذاری را بررسی کنید. سرمایه گذاری به خاطر کسب سود است، اما گاهی سرمایه گذاری شما مشتری ندارد. در این صورت با وجود سود بالقوه ای که داشته اید، نمی توانید این سود را نقد کنید. برای درک بهتر به این مثال توجه کنید. ماشین های چینی در حال حاضر در جامعه بسیار رایج شده اند. کمپانی ها آنها را با قیمت های مناسب و اقساطی به فروش می رسانند و به شما این نوید را می دهند که می توانید بعدا همین ماشین را با حداقل ده تا پانزده میلیون سود بیشتر به فروش برسانید. اما از سوی دیگر اگر چرخی در بنگاه های فروش ماشین بزنید، دلال های ماشین به اطلاع شما می رسانند که اغلب مدل های ماشین های چینی خریدار چندانی در بازار ندارند و به سختی به فروش می رسند. بنابراین اگر شما صرفا با توجه به حرف کمپانی فروش ماشین چینی روی ده ماشین سرمایه گذاری کرده باشید و به طور بالقوه ۱۰۰ میلیون هم سود کرده باشید، اما توان نقد کردن این سود را نداشته باشید و کسی ماشین های شما را نخرد، حاصل سرمایه گذاری شما چه بوده است؟